Onze hond en speelgoed

In de dierenwinkel liggen altijd wel geinige hondenspeeltjes. En omdat eigenlijk niets leuker is dan je hond te verrassen, heeft ook Liesl al allerlei speelgoed gekregen. Zoals een balletje, knots, boemerang en een hond. Vooral die hond vonden we zelf erg geinig. Een soort beigekleurige teckel van rubber. Met een grote kop en een leuk staartje. We noemden hem Boris. Als je in z’n buik kneep, klonk er een grappig geluid.

Liesl vond Boris helemaal niks. Al vanaf het begin liet ze hem letterlijk links liggen. Je kon haar er wel mee in een enthousiaste bui krijgen, maar daarna lag hij al snel weer in een vergeten hoekje. Omdat Boris een handig formaat heeft, diende hij na z’n aankoop dus vooral als deurstop. Nee, Boris was geen succes. Waar je Liesl wél blij mee maakt? Een tennisbal, oude pantoffel of een knuffel. Dán pas kan haar geluk niet op.

Tennisballen voor je hond

De tennisbal is eigenlijk altijd goed. Er slingeren er meerdere in de tuin. Als er ook maar één een beetje stuk is, dan trekt ze net zo lang aan het groene vilt tot een kale rubberen bal overblijft. En hetzelfde doet ze met een pantoffel. Ze trekt net zo lang tot de dunne zool tevoorschijn komt.

Knuffels voor je hond

Maar Liesl is het állergelukkigst met een knuffel. Die neemt ze mee als prooi en klemt ze in de houdgreep tussen haar voorpoten. Met haar voortanden trekt ze net zolang tot de stof het begeeft. Hoe harder het scheurende geluid, hoe harder Liesl trekt. En als ze eindelijk bij de pluizige vulling is aangekomen, trekt ze deze er genadeloos uit. Ze hapt en spuugt, tot de hele vloer bezaaid ligt met witte pluizen.  

Pas als de knuffel in de verste verte niet meer lijkt op een knuffel, is Liesl voldaan en rust ze tevreden uit tussen de ravage. Of het nu dat quasi leuke piepje is? De geur van nieuw of het superstevige materiaal? Echt honden speelgoed – daar heeft Liesl het gewoon niet op. Een sloper als zij maak je pas écht blij met iets dat helemaal is te verscheuren.

Waar speelt jouw hond het liefste mee?